Η εξωσωματική γονιμοποίηση δεν είναι εύκολη ούτε απλή υπόθεση.
Η επιστήμη βοηθάει με όλο και περισσότερα μέσα, τις γυναίκες που παρά τα όποια προβλήματά αντιμετωπίζουν, θέλουν να γίνουν μητέρες.
Η εξωσωματική γονιμοποίηση έχει κανόνες, αρχές και διαδικασίες. Αυτά τα πρωτόκολλα, διακρίνονται σε μεγάλα ή μικρά.
Αν δηλαδή ο γιατρός που ελέγχει την κατάσταση της γυναίκας, κρίνει ότι πρέπει να πάρει μεγάλη φαρμακευτική αγωγή ή μικρή, πάντα όμως με τον ίδιο στόχο, την επίτευξη εγκυμοσύνης.
Είναι γνωστό ότι τα πρωτόκολλα εξωσωματικής, αφορούν την διέγερση των ωοθηκών για να παράγουν πολλά και υγιή ωάρια, προκειμένου αυτά να γονιμοποιηθούν με το κατάλληλο σπέρμα στο εργαστήριο από ειδικούς εμβρυολόγους και στη συνέχεια να γίνει η εμβρυομεταφορά.
Η διαφορά ανάμεσα στα δυο πρωτόκολλα, έγκειται στην χορήγηση αναλόγου GnRH. Η φαρμακευτική αγωγή παραμένει η ίδια.
Αλλάζει όμως ο τρόπος και η δοσολογία χορήγησης. Αυτή εξαρτάται από την ηλικία της γυναίκας, αλλά και το πώς αντιδρά ο οργανισμός της στην διέγερση των ωοθηκών, με βάση την εμπειρία από προηγούμενες προσπάθειες εξωσωματικής.
Το μεγάλο πρωτόκολλο, αφορά την καταστολή δηλαδή τη χορήγηση βουσερελίνης, λευπρολίδης, τριπτορελίνης, σετρορελίξης και γκανιρελίξης.
Η όλη διαδικασία ξεκινάει με τη συνεργασία του γιατρού και της γυναίκας την 21η ημέρα του κύκλου, ή την δεύτερη ημέρα μετά την έναρξη της περιόδου ενός κανονικού κύκλου των 28 ημερών.
Η χορήγηση της φαρμακευτικής αγωγής, διαρκεί 10 με 15 ημέρες, μετά το τέλος αυτής της περιόδου γίνεται ένας έλεγχος της μήτρας με υπερηχογράφημα στο ιατρείο.
Τότε μετριέται με αιματολογική εξέταση το επίπεδο της οιστραδιόλης στο αίμα.
Με τα στοιχεία του υπερηχογραφήματος και τα αποτελέσματα της αιματολογικής εξέτασης, ο γιατρός έχει πλήρη εικόνα στην εξέλιξη της κατάστασης.
Είναι φορές που η ωρίμανση των ωοθυλακίων, δεν είναι η προσήκουσα και γι’ αυτό συνεχίζεται η αγωγή για μια εβδομάδα ακόμα. Στο τέλος αυτής της περιόδου, επαναλαμβάνεται η εξέταση.
Στην περίπτωση που και πάλι η καταστολή δεν είναι αυτή που επιθυμεί ο γιατρός ώστε να προχωρήσει στην λήψη των ωοθυλακίων, τότε παρέχεται συνθετική ωοθυλακιότροπος ορμόνη για 4 έως 6 ημέρες.
Αμέσως μετά το πέρας αυτού του χρονικού διαστήματος, επαναλαμβάνεται η εξέταση, τόσο ο υπέρηχος ωοθηκών και μήτρας όσο και η αιματολογική για τα επίπεδα της οιστραδιόλης.
Ο έλεγχος επαναλαμβάνεται με μαθηματική ακρίβεια κάθε δύο με τρεις ημέρες και επαναξιολογείται η κατάσταση.
Στόχος είναι η πλήρης παρακολούθηση και η δημιουργία ουσιαστικής εικόνας γύρω από τα επίπεδα των ορμονών, για να επιτευχθεί η πολυπόθητη ωοθηκική διέγερση.
Παράλληλα χορηγείται και φαρμακευτική αγωγή.
Από την άλλη, τα ωοθυλάκια αναπτύσσονται φυσιολογικά και σταθερά, μέσα στο περιβάλλον που τα βοηθάει για την ωρίμανσή τους. Αυξάνεται η διάμετρός τους όπως και η οιστραδιόλη.
Στο τελικό στάδιο δίνεται ωοθυλακιότροπος ορμόνη για την τελική ωρίμανση.
Αυτή χορηγείται με μια ένεση αργά το βράδυ και περίπου 36 ώρες πριν την οριστική λήψη των ωοθυλακίων.
Είναι η λεγόμενη διαδικασία της ωοληψίας.
Με μια λεπτή βελόνα ο γιατρός μπαίνει μέσα στο σώμα της ωοθήκης και απορροφά όσα από τα ωοθυλάκια είναι ώριμα. Στην υψηλή διέγερση των ωοθηκών, μπορεί μια γυναίκα να παράγει ακόμα και 25 ωοθυλάκια.
Η ουσία όμως είναι, να είναι καλά για να γονιμοποιηθούν. Η πράξη γίνεται με ελαφριά μέθη και δεν διαρκεί πάνω από 15’ .
Η γυναίκα ειδικά αν έχει πολλά ωάρια, μπορεί να αισθάνεται λίγο πόνο, ο οποίος περνάει μετά από λίγη ώρα και στην έσχατη των περιπτώσεων, με την χορήγηση απλών παυσίπονων.
Επίσης μπορεί να δει λίγο αίμα, είναι και αυτό φυσιολογικό. Την ίδια στιγμή κόβονται και όλα τα φάρμακα.
Η αποστολή τους έχει ολοκληρωθεί. Η γυναίκα μπορεί με μια μέρα άδεια, αυτή δηλαδή της ωοληψίας, να επανέλθει στην εργασία της και την καθημερινότητά της.
Αν τα ωάρια είναι πολλά οδηγούνται στην κρυοσυντήρηση. Επιλέγονται όμως κάποια για την άμεση εμβρυομεταφορά μετά από δύο έως τρεις ημέρες και αφού έχουν γονιμοποιηθεί στο εργαστήριο.
Το μικρό πρωτόκολλο εξωσωματικής είναι πιο εύκολο, έχει λιγότερα φάρμακα, λιγότερο δαπανηρό όσον αφορά την φαρμακευτική αγωγή και αφορά γυναίκες που βρίσκονται σε μεγαλύτερη ηλικία και δεν ανταποκρίνονται οι ωοθήκες τους τόσο αποτελεσματικά, στην υπόθεση της διέγερσής τους.
Όμως και σε αυτή την περίπτωση χορηγείται το φάρμακο καταστολής μέσα στην δεύτερη ημέρα του φυσιολογικού κύκλου και το φάρμακο διέγερσης την επομένη.
Ο υπέρηχος και η μέτρηση της οιστραδιόλης, γίνεται στην έναρξη και στην 6η ημέρα των ενέσεων. Κατά τα άλλα ακολουθείται η ίδια διαδικασία, όπως και στο μεγάλο πρωτόκολλο.
Η μέθοδος ακολουθείται κυρίως από γυναίκες που δεν θέλουν να πάρουν πολλά φάρμακα και να πάνε στην εξωσωματική σε όσο το δυνατόν πιο φυσικό κύκλο.
Παρόλο που δεν λαμβάνονται πολλά φάρμακα ούτε παράγονται πολλά ωάρια, ωστόσο, τα ποσοστά επιτυχίας είναι ιδιαίτερα υψηλά.
Ανάλογα με τις τιμές των ορμονών, μπορεί να δοθούν συμπληρωματικά φάρμακα για 12 έως 15 ημέρες, όπως και στην κλασική εξωσωματική.
Ο υπέρηχος και οι εξετάσεις αίματος θα καθορίσουν την τακτική που θ ακολουθήσει ο γιατρός για το ποθητό αποτέλεσμα.
Γι’ αυτό τα ωοθυλάκια πρέπει να έχουν από 16 έως 18mm μέγεθος και η τιμής της οιστραδιόλης ιδανικής μαζί με το πάχος του ενδομήτριου.
