Η χρόνια προστατίτιδα είναι η φλεγμονή του προστάτου που συνεχίζεται για 3 μήνες ή περισσότερο. Συχνά είναι επώδυνη και μπορεί να επηρεάσει την σεξουαλική λειτουργία ή την ικανότητα ούρησης. Μπορεί να προκληθεί από μία σειρά αιτιών μεταξύ των οποίων οι υποτροπιάζουσες βακτηριακές λοιμώξεις ή οι βλάβες στα νεύρα και τους μύες της πυέλου.
Ο προστάτης είναι ένας μικρός αδένας που βρίσκεται στο κάτω μέρος του ουροποιητικού σωλήνα στους άνδρες. Βρίσκεται κάτω από την ουροδόχο κύστη και περιβάλλει την ουρήθρα, δηλαδή τη σωληνοειδή δομή που μεταφέρει τα ούρα και το σπέρμα μέσω του πέους.
Ο προστάτης αποτελεί κομμάτι του ανδρικού αναπαραγωγικού συστήματος και παράγει ένα από τα υγρά που συνιστούν το σπέρμα. Οι μύες του αδένα βοηθούν επίσης στην προώθηση του σπέρματος μέσω της ουρήθρας κατά την εκσεπρμάτιση.
Λόγω της θέσης και της λειτουργίας του, τα προβλήματα του προστάτου μπορεί να επηρεάσουν τόσο την ούρηση όσο και τη σεξουαλική λειτουργία.
Η προστατίτιδα είναι μία φλεγμονή του προστάτου που συχνά είναι επώδυνη. Μπορεί να είναι χρόνια ή οξεία:
Η προστατίτιδα αποτελεί την κύρια αιτία προβλημάτων από το ουροποιητικό για τους άνδρες κάτω των 50 ετών και την 3η συχνότερη για τους άνδρες άνω των 50 ετών.
Η ακριβής διάγνωση έχει μεγάλη σημασία για την επιτυχία της θεραπείας. Ωστόσο συχνά, η διάγνωση του αιτίου της χρόνιας προστατίτιδας αποτελεί πρόκληση. Τα αίτια της χρόνιας προστατίτιδας εντάσσονται σε δύο ευρείες κατηγορίες:
Μία βακτηριακή λοίμωξη του προστάτου μπορεί να προκαλέσει χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα. Σε ορισμένα άτομα, η νόσος ακολουθεί μία ουρολοίμωξη ή τη χορήγηση θεραπείας για οξεία βακτηριακή προστατίτιδα.
Τα συμπτώματα της χρόνιας βακτηριακής προστατίτιδας είναι συχνά λιγότερο σοβαρά από αυτά της οξείας βακτηριακής προστατίτιδας. Οι ασθενείς που είχαν οξεία βακτηριακή προστατίτιδα παρατηρούν συνήθως ότι τα συμπτώματά τους περιορίζονται αλλά δεν υποχωρούν τελείως.
Ορισμένοι ασθενείς με χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα μπορεί να παρατηρήσουν ότι η λοίμωξη παραμένει. Αυτό μπορεί να αποδίδεται στην ανθεκτικότητα των βακτηρίων στην αντιβιοτική θεραπεία ή την μικρή διάρκεια της τελευταίας. Σύμφωνα με μία έρευνα, ορισμένα βακτήρια που προσβάλλουν τον προστάτη μπορεί να σχηματίσουν βιοταινίες σε πειραματόζωα. Οι βιοταινίες είναι κάτι αντίστοιχο με τις πλάκες που σχηματίζονται στα δόντια και καθιστούν δυσκολότερη τη θεραπεία της λοίμωξης.
Αυτή η μη βακτηριακή μορφή της προστατίτιδας έχει διάφορα αίτια και είναι δυσκολότερο να αντιμετωπιστεί. Οι ασθενείς με ιστορικό βακτηριακών λοιμώξεων του προστάτου έχει αυξημένο κίνδυνο να παρουσιάσουν το είδος αυτό της προστατίτιδας. Άλλοι μπορεί να παρουσιάσουν χρόνιο άλγος στον προστάτη μετά την αποδρομή της βακτηριακής λοίμωξης.
Πιθανά αίτια της χρόνιας προστατίτιδας περιλαμβάνουν:
Το κύριο σύμπτωμα της χρόνιας προστατίτιδας είναι το πυελικό άλγος ή το άλγος στα γεννητικά όργανα. Για ορισμένους ασθενείς το άλγος είναι διαξιφιστικό, ένω άλλοι το περιγράφουν ως έντονο και οξύ. Το αίσθημα του πόνου μπορεί να είναι σταθερό ή να παρουσιάζει διακυμάνσεις.
Άλλα συμπτώματα της χρόνιας προστατίτιδας περιλαμβάνουν:
Αν παρουσιάσετε τα παραπάνω συμπτώματα πρέπει να επισκεφθείτε τον γιατρό σας. Η βακτηριακές λοιμώξεις του προστάτου μπορεί να εξαπλωθούν, επομένως οποιοσδήποτε παρουσιάσει συμπτώματα λοίμωξης πρέπει να αναζητήσει ιατρική βοήθεια το ταχύτερο δυνατό.
Για τη διάγνωση της προστατίτιδας, ο γιατρός ξεκινά συνήθως λαμβάνοντας το ατομικό ιστορικό του ασθενούς. Στη συνέχεια θα χρειαστεί να κάνει δακτυλική εξέταση.
Κατά την εξέταση αυτή ο γιατρός εισάγει ένα δάκτυλο στον πρωκτό του ασθενούς για να εξετάσει αν υπάρχει οίδημα ή φλεγμονή στον προστάτη. Μπορεί να αναζητήσει επίσης σημεία λοίμωξης, όπως εκκρίσεις από το πέος ή οιδηματώδεις λεμφαδένες.
Αν ο γιατρός υποπτεύεται ότι το πρόβλημα αποδίδεται σε μία βακτηριακή λοίμωξη, μπορεί να χορηγήσει αντιβιοτικά. Αν τα συμπτώματα δεν υποχωρήσουν μετά την αντιβιοτική θεραπεία ή δεν υπάρχουν σημεία λοίμωξης μπορεί να χρειαστεί να γίνουν περαιτέρω εξετάσεις, όπως:
Η θεραπεία της προστατίτιδας εξαρτάται από το αίτιο. Για τη βακτηριακή προστατίτιδα, ο γιατρός χορηγεί συνήθως από του στόματος αντιβιοτικά. Οι ασθενείς με χρόνια προστατίτιδα ή υποτροπιάζουσες λοιμώξεις μπορεί να χρειαστούν μακροπρόθεσμη χορήγηση αντιβιοτικών, με διάρκεια ακόμα και 6 μήνες ή περισσότερο.
Αν τα συμπτώματα δεν υποχωρήσουν μετά τη χορήγηση αντιβιοτικών από του στόματος, μπορεί να χορηγηθούν άλλες θεραπείες όπως:
Πηγή: Δρ. Αντώνιος Δημητρακόπουλος, pathologia.eu